Թարգմանություն՝ Արի թվեր հորինենք, Ջանի Ռոդարի

Ռոդարի+Աղայան նախագծի շրջանակում արվաված խմբային աշխատանք:

Նախագծի շուրջ աշխատել են՝  Յանա Բաղդասարյանը, Մարիա Ստեփանյանը, Մարիա Հովհաննիսյանը, Մարիա Նավոյանը, Արամ Տոնոյանը և Մանե Մաչկալյանը:

Давай придумывать числа!

— Давай придумывать числа!

— Давай. Чур, я первый. Чуть не один, чуть не два, чуть не три, чуть не четыре, чуть не пять, чуть не шесть…

— Э! Слишком маленькие числа. Слушай, какие у меня: биллиардон миллиардонов, сексильярд сексилионов, квинтильон биквинтильярд.

— Արի թվեր հորինենք:

— Արի։ Շուտ եմ ասել, ես եմ առաջինը։ Մի քիչ մեկ, մի քիչ երկու, մի քիչ երեք, մի քիչ չորս, մի քիչ հինգ, մի քիչ վեց…

— Է՜, շատ փոքր թվեր են։ Լսի, ինչպիսի թվեր են իմ հորինածները՝ բիլիարդոն միլիարդոնով, սեկսիլիարդ սեկսիլիոնով, կվինտիլիոն բիկվինտիլյառդ։

— Подумаешь! А я могу таблицу умножения сочинить. Вот:

Трижды один «Едут в Берлин».

Трижды два «Лев и Сова».

Трижды три «Сова, смотри!».

Трижды четыре «Вещи стащили».

-Տեսեք-տես՜եք։ Իսկ ես կարող եմ կազմել բազմապատկման աղյուսակը: Ահա: 

Երեք անգամ մեկ «Բեռլին գնացեք»: 

Երեք անգամ երկու «Առյուծ և բու»: 

Երեք անգամ երեք « Նայ՜իր, բու»: 

Երեք անգամ չորս «Գողացան նրանք իրերը»:

Трижды пять «Беги догонять!».

Трижды шесть «Попался, есть!».

Трижды семь «Вот я тебя съем!».

Трижды восемь «Прощения просим».

Трижды девять и трижды десять «Воришку помиловать или повесить?».

Երեք անգամ հինգ «Վազի՛ր, որ հասնես»:

Երեք անգամ վեց «Բռնվեցի՛ր, ու՜խ»:

Երեք անգամ յոթ «Ահա, քեզ կուտեմ»:

Երեք անգամ ութ «Ներեղություն ենք խնդրում»:

Երեք անգամ ինը և երեք անգամ տաս «Գողին ներել թե՞ կախել»:

— Скажи быстро, сколько стоит пирожок?

— Два щелчка тебе по носу.

— А сколько отсюда до Милана?

— Сорок девять сороков и двенадцать дюжин новых километров, один подержанный и три шоколадки.

-Արագ ասա՛, որքա՞ն արժե կարկանդակը:

— Երկու սեղմում քիթիկիդ:

— Իսկ որքա՞ն է այստեղից Միլան:

— Քառասունինը քառասուն տասներկու տասնյակ նոր կիլոմետրերը, մեկը օգտագործված և երեքը շոկոլադե:

— Сколько весит слезинка?

— Смотря чья. У капризули она легче самого легкого ветерка, а у голодного ребенка — тяжелее всей земли.

— Очень длинная получается сказка?

— Очень!

-Որքա՞ն է կշռում արցունքի կաթիլները։

-Նայած ում: Կամակորինը թեթև է անգամ ամենաթույլ քամուց, իսկ սոված երեխայի մոտ՝ ամբողջ երկրգնդից էլ ծանր է։

-Հեքիաթը շատ երկար է ստացվում: 

-Շա՜տ։

— Тогда напоследок быстро придумаем еще несколько чисел. Знаешь, как считают в Модене? «Разки, двазки, триски — четыре киски, пять и ки — пятаки уронили у реки».

— А я тебе скажу, как считают в Риме. «Ранцы, дванцы — дранцы-поранцы, тринцы и пинцы — розги несинцы, пянцы, девянцы — лучше не оранцы, чет-нечет — вот и весь счет!»

— Հետո, ի վերջո եկեք արագ էլի մի քանի թվեր հորինենք: Գիտե՞ք ինչ են հաշվում Մոդենայում. «մեկիկ, երկուսիկ, երեքիկ — չորս փիսիկներ, հինգ և իկ — հինգիկին գցեցին գետի ափին»:

— Իսկ ես քեզ կասեմ, թե ինչպես են հաշվում Հռոմում. «Ռանցի, դվանցի, դռանցի-պառանցի, տրինցի և պինցի, դեվյանցի- ավելի լավ է չառանցի, նույնիսկ ոչինչ- ահա և ամբողջ հաշվարկը:

• Posted in: Մայրենի ♦ Ջանի Ռոդարի ♦ Ես կարողանում եմ