Category Archives: Հեքիաթներ
Մեր ընթերցած ստեղծագործությունները Ջանի Ռոդարիից և Ղազարոս Աղայանից
Ռոդարի+Աղայան նախագծի շրջանակում արվաված խմբային աշխատանք: Նախագծի շուրջ աշխատել են՝ Արինա Իսախանյանը, Ռոզի Հովհաննիսյանը, Գոհար Թալանչյանը, Արայիկ Թումանյանը, Ժորա Գիժլարյանը: Չիպոլինոյի արկածները Մուկը, որը կատուներ էր ուտում Ալիս–Գլորիկը Երիտասարդ խեցգետինը Սև քթերի հեքիաթը Շների երկիրը Շարունակությունը տե՛ս այստեղ:
«Երջանիկ Խրճիթը»
Զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց կար: Ջրաղացի դռան առջև, կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և չիբուխը գոհ ծխում. կողկին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ, նրանց երեխան, խաղ էր անում: Մեղմիկ սոսոփում էր ուռենին, և ջրաղացն անուշ մտմտալով, ասես հին օրերից մի հին հեքիաթ էր պատմում:
Ղազարոս Աղայանի /Վաճառականի խիղճը
Արտավազդ, Արգիշտի և Հեղինար Մելքոմ Մելքոմյաններ
Հանս Քրիստիան Անդերսեն․ Եղևնին
Թավուտ անտառում մի սքանչելի փոքրիկ եղևնի կար։ Նրա տեղը լավն էր, օդն ու լույսը առատ, իսկ շուրջն աճել էին իրենից մեծ ընկերուհիները՝ եղևնիներն ու սոճիները։ Մեր եղևնին շատ էր ուզում շուտ մեծանալ, նա չէր նկատում ո՛չ ջերմ արևը, ո՛չ զով օդը, ո՛չ գյուղացի բլբլան երեխաներին, ովքեր, ուրախ֊ուրախ իրար ձայն տալով՝ անտառում մորի ու ելակ էին …
Շատախոս կոշիկը /Վ. Բուռնուչյան
Կար-չկար, մի շատախոս կոշիկ կար։ Աջ ու ձախ նա անընդհատ պատմում էր այն ճանապարհների մասին, որտեղով անցնում էր։ Բայց շատախոս լինելուց բացի, նա նաև մի քիչ գլուխգովան էր։ Միայն գեղեցիկ ճանապարհների մասին էր պատմում։ Մի օր էլ, քարերը որոշեցին պատժել նրան, քանի որ իրենց մասին նա չէր պատմում երբեք։ Քարքարոտ մի ճանապարհի վրա կոշիկի թաթը …
Ցանկությունների ծառը
Մի ծառ կանգնած էր այգում: Արևի շողերն ընկնում էին նրա վրա, քամին թեթև վազվզում էր ճյուղերի միջով, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն,ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»: Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր: Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին:
Մթից վախեցող ավտոբուսի մասին
Կար – չկար մի փոքրիկ ավտոբուս կար: Նա վառ-կարմիր էր և հայրիկի ու մայրիկի հետ ապրում էր ավտոկայարանում, որտեղ ավտոբուսներն էին քնում: Ամեն առավոտ երեքով լվացվում էին, նախաճաշում էին բենզինով, մեքենայի յուղով, ջրով, իսկ հետո ուղևորներին գյուղից ծովափնյա մեծ քաղաք էին տանում: Գնում-գալիս էին: Փոքրիկ ավտոբուսը նույնպես ցերեկները տանում-բերում էր: Բայց հենց մութն ընկնում էր՝ …
Հնարագետ նապաստակը
Լինում է, չի լինում մի հայր նապաստակ է լինում: Մի օր նապաստակը տնից դուրս է գալիս, տեսնում է տան չորս բոլորն աղվեսներն են վազվզում:— Վա՜յ իմ գլխին, հիմա ի՞նչ պիտի անեմ, իմ փոքրիկներին ինչպե՞ս սրանց ձեռքից ազատեմ,- ասում է նապաստակը: Բայց հայրիկը փորձված նապաստակ է: Անպատճառ մի ճար կգտնի: Պստիկ շլդիկը նայում է ու զարմանում, թե …
Սև քիթ մուկը լուսնի անկողնում
Ասում են, թե մի մուկ մտել է լուսնի ականջը: Լուսինը քնած է եղել : Վախից վեր է թռել և տեսել է, որ իր ականջը մուկ է մտել: — Ի՞նչ է քո անունը, ա՛յ կրծող մուկ,- հարցնում է լուսինը:
Ծակ կոշիկը
Կար չկար, մի կոշիկ կար։ Այդ կոշիկը որոշում է գնալ շա՜տ հեռու մի տեղ։ Ճանապարհին հանդիպում է իր նման մի ուրիշ կոշիկի։ Երկու կոշիկները շատ են զարմանում, երբ տեսնում են, որ իրար շատ նման են։ Նրանք որոշում են,