Category Archives: Ինքնակրթություն
Նամականի
Originally posted on Գրական ակումբ:
Առցանց քննարկման հղումը։ Նամակներ մահվանից առաջ։ Ջոնի Ուելշ Եթե Աստած գեթ մի պահ մոռանար, որ ես միայն կտորե խամաճիկ եմ և ինձ կյանքի մի պատառիկ նվիրեր, այդժամ ես երևի թե չէի ասի այն ամենն, ինչ մտածում եմ, բայց հաստատ կմտածեի այն ամենն, ինչ ասում եմ: Ես իրերը կգնահատեի ոչ թե ելնելով նրանց…
Համագործակցային ինքնակրթություն
Վալենտինայի քննարկում ենք յուրաքանչյուր շաբաթվա արածը, դպիրի մեթոդական նյութերն ենք կարդում քննարկում: Ջոն Հոլթ «Մանկական անհաջողությունների պատճառները» Դանիել Պենակ. «Դպրոցական տառապանք» Ուսումնասիրում ենք անգլերենի ուսուցիչների բլոգներն ենք ուսումնասիրումը:
Մենթորի անկյուն
Առկա-առցանց հիբրիդային դասարաններ. այլոց փորձի ուսումնասիրություն Յուրա Գանջալյան Պարտեզ Դպիր
Դենիել Քիզ «ԾԱՂԻԿՆԵՐ ԷԼՋԵՐՆՈՆԻ ՀԱՄԱՐ»
Պատմվածքի վրիպումները հատուկ են արված: Թարգմանությունը՝ Հայկօ հաշվետվուցյուն 1 — մարտի 5, 1965 Դոկտոր Շտրաուսը ասում է որ ես պիտի գրեմ ինչեմ մտածում ու ամեն ինչ որ ինձ հետ լինում է սրանից հետո: Ես չգիտեմ ինչու բայց ինքն ասում է որ էդ շատ կարեվոր է որ իրենք հասկանան ինձ օգտագործելու են թե ոչ: Ես հույս …
Ամուսնուս երեխան
Ջալալ Ալ Ահմադ Լավ, ի՞նչ անեմ: Ամուսինս չի կամենում ընդունել երեխայիս: Երեխա, որ իրենը չէ, որը նախկին ամուսնուցս է: Նախ կին ամուսինս ինձ ապահարզան է տվել ու երեխայի խնամքին չի էլ ուզում խառնվել: Ուրիշն ի՞նչ կաներ իմ փոխարեն: Ախր, ես էլ պիտի ապրեմ: Եթե այս մեկն էլ ինձանից երես թեքի, ի՞նչ եմ անելու: Երեխայիցս ազատվելու …
Սարդոստայնը։ Ակուտագավա Րյունոսկե
Originally posted on Գրական ակումբ:
Մի անգամ Բուդդան միայնակ շրջում էր դրախտային լճակի ափին: Ողջ լճակը ծածկել էին մարգարտափայլ ճերմակությամբ լոտոսները, նրանց դեղին միջուկները շուրջբոլորն անբացատրելի-անուշ բուրմունք էին սփռում: Այդժամ դրախտում առավոտ էր: Բուդդան մտորմունքի մեջ կանգ առավ եւ հանկարծ ջրի հայելում տեսավ լոտոսի լայն տերեւների մեջ առկայծող այն ամենը, ինչ կատարվում էր խորը ներքեւում, Լոտոսի լճակի…
Սիրային երգ մահվան մասին։ Յասուլ Յունան
Originally posted on Գրական ակումբ:
Առցանց քննարկմանը միացի՛ր այս հղումով։ Գործող անձինք Պառավ Ֆարհադ Փուչիկ վաճառող Բեմը զբաոսայգի է։ Մի պառավ ծաղկազարդ չադրայով և սպիտակ գլխաշորով, տխուր-տրտում և սպասման մեջ նստել է նստարանին։ ՊԱՌԱՎ- (Բեմով անցնող աներևույթ տղամարդուց հարցնում է)։ Ներեցե՛ք պարոն, ժամը քանի՞սն է։ (Աներևույթ մարդը կանգնում և պատասխանում է)։ ՊԱՌԱՎ- Ասացիք յո՞թը։ Անչափ շնորհակալ եմ։…
Ընդմիջված չվերթ։ Անդրե Մորուա
Originally posted on Գրական ակումբ:
Քննարկմանը կարող եք միանալ այս հղումով։ – Ուզում եք լսել կյանքիս ամենաարտառոց պատմությու՞նը, -ասաց նա,- դժվարանում եմ ասել: Կյանքումս նմանատիպ պատմություններ շատ են եղել: – Շատերը դեռևս չեն ավարտվել: – Ի՞նչ եք ասում, արդեն ծերանում եմ, իմաստնանում: Այլ կերպ ասած հանգստանալու կարիք ունեմ: Այժմ երջանիկ եմ ինձ զգում, երբ երեկոյան մնում եմ մենակ`…
Երկնքի դարպասների մոտ։ Խորխե Բուկայ
Originally posted on Գրական ակումբ:
Երկնքի դարպասների մոտ մի անգամ հավքվեցին մի քանի հարյուր հոգի, տղամարդ և կին, ովքեր այդ օրն էին մահացել: Սուրբ Պետրոսը, դրախտի դարպասների ապագա պահապանը, կարգավորում էր շարժումը: — «Շեֆի» հանձնարարականով, բոլորդ կբաժանվեք երեք խմբի՝ կախված տասը պատվիրանները պահելուց: Առաջին խմբում կլինեն նրանք, ովքեր խախտել են բոլոր տասը պատվիրաններից յուրաքնչյուրը՝ գոնե մեկ անգամ:…
Եղիշե Չարենցի նամակը Լեյլիին
Originally posted on Գրական ակումբ:
? Այս անգամ արդեն այնքան կարոտով եմ գրում (կարոտ-тоска) «սիրելի Լեյլի», որ կարծես գրում եմ Արևին, Աշխարհին ու Մարդուն-այսինքն նրանց, որ սիրում եմ ամենից ավելի և սիրում եմ այնպես, ինչպես մանկությունն են սիրում: Լեյլի ջան, Լեյլի, Լեյլի. լավ Լեյլի: Այնքան կարոտել եմ քեզ, Լեյլի: Ասում եմ ինձ. կար մի հին աշխարհ. անունը-Նայիրի:…
a.gyonjyan@mskh.am
Բարի գալուստ իմ մեդիամոլորակ 