Չարաճճի համակարգիչը

Մի օր գնացի խանութ, որ համակարգիչ գնեմ։ Երբ գնեցի, ուարախ-ուրախ գնացի տուն, դրեցի սեղանին և պառկեցի քնելու։ Երբ արթնացա տեսա, որ համակարգիչը ինքնուրույն միացել է։ Ես երբ մոտիկացա համակարգիչը անջատվեց, հետ գնացի նորից միացավ, նորից մոտիկ գնացի անջատվեց, և ես փորձեցի միացնել, բայց չմիացավ ։ Մտածեցի, որ երազ է և նորից գնացի քնելու։ Ես արթնացա, որովհետև ձայներ էին գալիս, ու համակարգիչը նորից միացել էր, հասկացա, որ երազ չէր։

Տեսա, որ համակարգիչը ինքնուրույն խաղ է խաղում։ Վերցրեցի, որ տանեմ վերադարձնելու բայց այն ձեռքիցս փախչեց, բարձրացավ սեղան և նորից սկսեց խաղ խաղալ։ Հայրիկիս և մայրիկիս խնդրեցի որ տեսնեն թե ինչեր է անում համակարգիչը, բայց նրանց մոտ համակարգիչը չարաճճիություններ չէր անում։ Համակարգիչը անկառավարելի էր դրա համար հայրիկիս  խնդրեցի, որ վաճառի։ Գնեցինք նոր համակարգիչ և , երբ եկանք տուն տեսանք, որ հին հա մակարգիչը նորից վերադարձել է սեղանին տեղավորվել ու խաղ է խաղում։ Այդ օրվանից նրան հաճախ վաճառում ենք, բայց հաջորդ օրը նա նորից մեր տանն է ։ Երբեմն շատ է խանգարում, բարձր երգեր է միացնում։  Շատ անգամներ վաճառում եմ ու գնում շատ խաղալիքներ՝ իմանալով, որ միևնույն է չարաճճին վերադառնալու է ։

Արամ Տոնոյան

• Posted in: 2-րդ դասարն ♦ 2019-2020 ուսումնակա տարի ♦ Առցանց ուսուցում ♦ Բոլոր նյութերը