Բզեզն ու զատիկը

Մի օր զատիկը ծիծաղելով քնից արթնացավ։ Պարզվեց, որ նրան քնի մեջ խուտուտ էին տալիս: Իսկ թե ով էր խուտուտ տալիս նա չտեսավ: Պարզելու համար նա նայեց շուրջբոլորը և շշնջալով հարցրեց.

— Տեսնես այդ ո՞վ ինձ խուտուտ տվեց: Միգուցե՞ ինչ-որ մեկը ուզում է խաղալ ինձ հետ:

Նա մագլցեց ծաղիկի վրա և այնտեղից նայեց հարևան ծաղիկին: Այնտեղ զատիկը տեսավ մի չարաճճի բզեզի, որի հետ նախորդ օրը նրանք զվարթ խաղում էին:

— Բզզզ, բարև՛ բզեզ, — ուրախ ասաց զատիկը:

— Բզզզզզ, բարև՛ զատիկ, — պատասխանեց բզեզը: — Տոնդ շնորհավո՜ր, զատիկ:

— Ինչու՞ ես ինձ շնորհավորում: Այսօր իմ ծնունդը չէ, — շփոթված ասաց զատիկը:

— Ինչպե՞ս չշնորհավորեմ: Այսօր Սուրբ Զատիկի տոնն է և բոլորը շնորհավորում են իրար և ասում. “Քրիստոս հարիավ ի մեռելոց”:

— Ինչ հետաքրքիր է…

— Ոչ, զատիկ դու պետք է պատասխանես. “Օրհնեալ է հարությունը Քրիստոսի”:

— Իսկ ինչպե՞ս են նշում այդ տոնը:

— Հիմա ես քեզ մանրամասն կպատմեմ:

Եվ նրանք թռչեցին դեպի հովիտներ ուրախ նշելու Սուրբ Զատիկի տոնը:

Ավդալյան Մարի

• Posted in: 2-րդ դասարն ♦ 2019-2020 ուսումնակա տարի ♦ Առցանց ուսուցում ♦ Բոլոր նյութերը