Մեր հորինած լեգենդը

Ծաղկեվանքի լեգենդից ոգեշնչվաս, սովորողները հորինեցին իրենց լեգենդը.

Կար-չկար մի ծաղիկ: Այդ ծաղիկի անունը թաց ծաղիկ էր: Որովհետև, երբ նա տխուրում էր թաց էր լինում, իսկ երբ ուրախ էր չորանում էր: Մի օր, թաց ծաղիկին բերում են և տնկում քարանձավի մեջ: Նա մենակությունից տխուրում է ու սկսում է կաթել:

Բաղդասարյան Յանա

Կար-չկար մի արև կար: Նա միշտ տխուր էր և այդ պատճառով էլ լաց էր լինում: Նրա արցունքները միշտ ընկնում էին քարանձավի վրա դրա համար էլ քարանձավից կաթիլներ են կաթում:

Հարությունյան Վիկա

Կար չկար մի քարանձավ կար: Մի օր, մի տղա եկավ ու նստեց այդ քարանձավում: Կաթիլները սկսեցին թափվել նրա վրա: Այնքան թրջվեց, որ տղան դարձավ սառույց:

Շարոյան Լիլիթ

Կար չկար մի քարանձավ կար: Այնտեղ մի ջուր կար, եթե խմեիր առողջ կլինեիր: Մի օր, Ծաղիկ անունով հիվանդ մի աղջիկ մտավ ու մոմ վառեց այնտեղ: Հանկարծ տեսավ որ ջրի կաթիլ է կաթում վերևիվ: Մոտեցավ, որ տեսնի ինչ է, կաթիլն ընկավ գլխին և աղջիկը առողջացավ:

Գիժլարյան Ժորա

Լինում էր չէր լինում մի քար, որն արևից հալվում էր։ Այնքան էր հալվել այդ քարը, որ դարձել էր ջրի կաթիլներից գոյացած լճակ։

Տոնոյան Արեգ

Ծաղկեվանքոում կար մի մեծ ծառ, որը կախարդական էր ու սովորական չէր: Այդ ծառը կատարում էր բոլորի ցանկությունները, եթե կանգնեիր  ծառի  տակ և ցանկություն պահեիր այն անպայման իրականանում էր:

Ստեփանյան Մարիա

Կար չկար մի մարդ  կար: էս մարդը մի օր գնաց  քարավձան որ տեսնի թե ի՞նչ է կատարվում այնտեղ: Հետո  մի  կոճակ սարքեց ու սխմեց այն: Հանկարծ  տեսավ,  որ ջուր է գալիս: Այնքան սիրուն էր ու հետաքրքիր , որ այդ մարդը  որոշեց մի քար դնի այդ կոճակը վրա և այդ ջուրը  ամեն օր լինի:

Խարբութլի Մասսիմո

Մի օր արևը ընկավ և այնքան տաքացավ երկիրը, որ ամեն ինչ շոգից հալվեցին: Իսկ Ծաղկեվանք քարանձավից, սկսեցին փոքրիկ ջրի կաթիլներ թափվեցլ:

Հովհաննիսյան Մարիա

• Posted in: 2-րդ դասարն ♦ Բոլոր նյութերը